20 Μαΐ 2011

Θύματα θυμάτων ή "ρολίστες";

Της Βάσιας Πατσούλη-Μωυσίδη,
Reiki Master Teacher-Σύμβουλος Ανθρώπινων Σχέσεων

Πριν από τη σύλληψή μας «προετοιμάσαμε» και μας προετοίμασαν την καινούρια μας «σύμβαση» με τον εαυτό μας, τους άλλους και τη ζωή. Την καινούρια μας «στολή» στην καινούρια γήινη ζωή μας. Ή καλύτερα την κατάσταση ζωής μας, γιατί μια «σύμβαση» δεν μπορεί να είναι ζωή. Είναι μόνο η δική μας οπτική γωνία και ό,τι βλέπουμε, ό,τι γνωρίζουμε, ακούμε, λέμε, ακόμα και οι άνθρωποι που είναι κοντά μας, οι οικείοι, είναι στοιχεία που τα έχουμε καλέσει για να επαληθεύσουμε το σενάριο-σύμβαση της ζωής μας. Η σκηνοθεσία και οι ηθοποιοί είναι όλα στημένα και ο καθένας μας ερμηνεύει το ρόλο του ασυνείδητα, με απόλυτη προσήλωση μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η σύμβαση-σενάριο είναι όλη η γκάμα αξιών και αρχών της οικογένειάς μας, η διήγηση των πιστεύω και πεποιθήσεων μιας ολόκληρης ανθρωπότητας 300.000 χρόνων. Ο ρόλος μας είναι η ταυτότητά μας, τα όριά μας, από το όνομά μας μέχρι τις συνήθειες, τους μορφασμούς μας, την κίνηση του σώματός μας, την αξία μας. Είναι ο περιορισμένος τρόπος αντίληψής μας, η φυλακή μας. Το γνωστό! Οι αρρώστιες μας, η φτώχεια μας, η δυστυχία μας, τα βάσανά μας, ο πόνος, η εξωτερική χαρά, η χαρά της επιτυχίας, της κυριαρχίας, όλα είναι παράγωγα του ρόλου και όχι της Ύπαρξης. Ουαί και αλίμονο αν μου ταράξουν τα νερά και υπάρχει περίπτωση να μετακινηθώ! Πώς θα υπάρχω; Ποια θα είναι η ταυτότητά μου; Να απαρνηθώ αυτά που ξέρω ότι είναι η ζωή; Όλες τις άμυνες που έχω χτίσει τόσα χρόνια; Τους γονείς μου, τα παιδιά μου, τον σύντροφό μου; Και ποιον ρόλο θα έχω έπειτα; Ποιοι θα παίξουν το ρόλο της συναλλαγής που ονομάζω αγάπη; Ποιοι θα παίξουν το ρόλο της κάλυψης των αναγκών και της λύσης των προβλημάτων; 
 
 Ο ρόλος είναι η μάσκα του παρελθόντος. Το μόνο που «ζούμε» στο παρόν είναι το παρελθόν, που το αντανακλάμε στο μέλλον. Για να βγούμε από τη φυλακή των ρόλων μας πρέπει να νιώσουμε απογοητευμένοι από την επανάληψη των γεγονότων και των συμβάντων της ζωής μας. Ταυτιζόμαστε με το ρόλο μας και γινόμαστε ρομποτάκια. Δεν ξέρουμε τι είναι ζωή γιατί δεν τη ζούμε, είμαστε σκιές του παρελθόντος. Και ο ρόλος μας είναι ένα ψέμα, διότι δεν είμαστε αυτό. Μας είπαν ψέματα, όχι γιατί είχαν πρόθεση, αλλά κι αυτοί δεν ήξεραν. Είναι θύματα, κι εμείς θύματα θυμάτων. 

Πρέπει να το θέλεις να εγκαταλείψεις τους ρόλους, γιατί συνήθως νιώθεις σαν να απαρνείσαι τη ζωή. Οι ρόλοι είναι ασπίδες πίσω από τις οποίες προσποιείσαι ότι είσαι απασχολημένος, μια επανάληψη χωρίς νόημα. Πώς θα εγκαταλείψεις το σωσίβιο στην απέραντη ενεργειακή θάλασσα της ζωής; Δεν ξέρεις ότι είσαι σ’ ένα κλουβί. Ένας ρόλος σημαίνει κατηγορίες ιδεών, ολοκληρωμένα πακέτα πεποιθήσεων μέσα από τα οποία σκέφτεσαι και αισθάνεσαι. Οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι του σεναρίου μας, δημιουργούνται από τις εικόνες που είναι γραμμένες στο υποσυνείδητο και αυτές αναζητούμε κάθε στιγμή για να τις επαληθεύσουμε. Χωρίς κάγκελα δεν ξέρουμε από πού να πιαστούμε. Ο πόνος και όλα τα δεινά δίνουν νόημα στη ζωή μας. Ανήκουν κι αυτά στη περιουσία μας! Τα έχουμε αποκτήσει κι αυτά με πολύ κόπο! Πώς να τα πετάξουμε…

Σήμερα δεν χρειάζεται πια να ταλαιπωρηθούμε, να φθάσουμε ακόμα και μέχρι την ασθένεια, για να αναγκαστούμε ν’ αλλάξουμε συνειδητότητα. Χιλιάδες βιβλία έχουν γραφτεί, χιλιάδες ομάδες ανά τον κόσμο εργάζονται γι’ αυτήν την αλλαγή. Είμαστε όλοι πληροφορημένοι, ενημερωμένοι. Αυτό που χρειάζεται είναι να τολμήσουμε αυτή τη γνώση να την κάνουμε πράξη. Με την Ενεργειακή Αυτογνωσία μέσα σε συνθήκες πλήρους αποδοχής, χαράς και παιχνιδιού, μπορούμε να γνωρίσουμε το σενάριό μας, να ανασύρουμε τις εικόνες από το υποσυνείδητό μας, να συνειδητοποιήσουμε το ρόλο μας, να τον αποδεχτούμε πλήρως, να τον παρατηρήσουμε και να τον ερμηνεύσουμε συνειδητά χωρίς κριτική, σαν ένας συνειδητός ηθοποιός-ρολίστας. Γιατί ρολίστες πρέπει να γίνουμε και όχι θύματα θυμάτων. Ερμηνεύοντας συνειδητά το ρόλο μας συνειδητοποιούμε για πρώτη φορά ότι άλλο είμαστε εμείς και άλλο ο ρόλος μας. Φεύγουμε για πρώτη φορά από τη ταύτιση και αυτή είναι η πρώτη μας αφύπνιση. Κι εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι είμαστε απέραντοι, τεράστιοι, άρχοντες. Τεράστιο το ανάστημα της ύπαρξης μπροστά σ’ αυτόν τον ψεύτικο μικρούλη ρόλο, αυτή τη στολή που μας πνίγει και μας περιορίζει. Είτε η στολή αυτή είναι στολή ζητιάνου είτε στολή βασιλιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου